Tajuk-tajuk
v KAEDAH-KAEDAH RASM ‘UTHMANI
v TANDA BACAAN RASM ‘UTHMANI
Kaedah 1 : Membuang Huruf
1. Membuang huruf Alif (ا)
رسم عثماني
|
رسم املائي
|
العلمين
|
العالمين
|
الصِّرط
|
الصراط
|
صدقين
|
صادقين
|
2. Dengan membuang huruf Wau (و)
رسم عثماني
|
رسم املائي
|
يلوون
|
يلوون
|
داوود
|
داوود
|
يدع الإنسان
|
يدعو الإنسان
|
3. Membuang huruf Ya
(ي)
رسم عثماني
|
رسم املائي
|
النبيـــن
|
النبيين
|
ابرهــم
|
ابراهيم
|
4. Membuang huruf Lam (ل)
رسم عثماني
|
رسم املائي
|
الَّذي
|
اللذي
|
فادَّرئتم
|
فالدرئتم
|
5. Membuang huruf Nun (ن)
رسم عثماني
|
رسم املائي
|
لا تأمنا
|
لا تأمننا
|
نـجي
|
ننجي
|
6. Membuang huruf –huruf ejaan bagi HURUFفواتح السور
قاف، نون، صاد ← ق، ن، ص
كاف ها يا عين صاد ← كهيعص
Kaedah 2 : Menambah Huruf
1. Menambah huruf Alif (ا)
رسم عثماني
|
رسم املائي
|
أبنــؤا
|
أبناء
|
واتقوا الله
|
واتقو الله
|
أنبــؤا
|
أنباء
|
مائة صابرة
|
مئة صابرة
|
2. Menambah huruf Wau (و)
رسم عثماني
|
رسم املائي
|
سأوْريكم دار
|
سأريكم دار
|
اوْلوا الأرحام
|
الوا الأرحا
|
أوْلئك
|
ألئك
|
3. Menambah huruf Ya (ي)
رسم عثماني
|
رسم املائي
|
أفإيـن
|
افائن
|
نبإىْ
|
نباء
|
من ورآىِْ
|
من ورآء
|
Kaedah 3 : Penulisan Hamzah (ء)
1. Penulisan Hamzah (ء) di awal kalimah
رسم عثماني
|
رسم املائي
|
أمر
|
امر
|
أزوج
|
ازواج
|
أبوب
|
ابواب
|
2. Penulisan Hamzah (ء) di tengah kalimah
رسم عثماني
|
رسم املائي
|
قرءَانا
|
قرآنا
|
القرءان
|
القرآن
|
يـادم
|
يا ادم
|
PERBANDINGAN
RASM ‘UTHMANI DENGAN RASM IMLAK
|
بيل
|
رسم املائي
|
رسم عثماني
|
اية
|
سورة
|
1
|
العالمين
|
العلمين
|
2
|
الفاتحة
|
2
|
الصراط
|
الصرط
|
6
|
الفاتحة
|
3
|
الكتاب
|
الكتب
|
2
|
البقرة
|
4
|
الصلاة
|
الصلوة
|
2
|
البقرة
|
5
|
ابصارهم
|
ابصرهم
|
7
|
البقرة
|
3. Menggantikan Nun (ن) dengan Alif (ا)
رسم عثماني
|
رسم املائي
|
لنسفعا بالناصية
|
لنسفعن بالناصية
|
فتعسا لهَّم
|
فتعسن لهم
|
4. Menggantikan (ة)
dengan (ت)
رسم عثماني
|
رسم املائي
|
رحمت
|
رحمة
|
مرضات
|
مرضاة
|
نعمت
|
نعمة
|
TANDA
BACAAN RASM ‘UTHMANI
1. Tanda Bulat Kecil
- Tanda ini terletak di
atas huruf `Illah (اْ
وْ ىْ)
- Huruf tambahan, tidak
dibaca sebagai huruf mad ketika wasal atau waqaf.
- Contoh :
وَأُوْلُوْا الأَرحَام،
مَلإيْهِ، أَفَإِيْن مَّاتَ، مِاْئَةٌ صَابِرَةٌ
2. Tanda Bersambung
- Tanda ini hanya terletak di atas huruf alif.
- Dinamakan همزة الوصل, wujud di awal kalimah & ditiadakan dari segi bacaan ketika
menyambung bacaan.
3. Bulatan Bujur Meninggi
- Tanda ini hanya
terletak di atas huruf alif.
- Sebagai huruf
terakhir pada kalimah jika huruf yang berikutnya berbaris.
- Hazaf dari bacaan
semasa menyambung ayat, dibaca sebagai huruf mad ketika berhenti.
4. Tanda Kepala Huruf (خ) tanpa Titik.
- Terletak di atas
mana-mana satu huruf.
- Menunjukkan huruf
berkenaan bertanda sukun & dibaca Izhar.
5. Huruf Yang Tidak Bertanda Sukun (2 keadaan)
Ø Pertama
- Jika terdapat huruf
yang tidak bertanda sukun dan huruf berikutnya bersabdu, maka huruf yang tidak
bertanda sukun diidghamkan kepada huruf berikutnya dengan cara Idgham Kamil
(Memasukkan Secara Sempurna).
Ø Kedua
- Jika terdapat huruf
yang tidak bertanda sukun dan huruf berikutnya tidak bersabdu, maka ia
diidghamkan kepada huruf berikutnya dengan cara Idgham Naqis (Memasukkan Secara
Tidak Sempurna).
6. Huruf Mim Kecil م))
- Ganti baris dua
(tanwin) dan jika terletak di atas huruf Nun yang diikuti dengan huruf Ba (ب) ))
tanpa sabdu menunjukkan Hukum Iqlab.
7. Tanda Tanwin – 2 keadaan
Ø Pertama
- Tanda baris dua
(tanwin) yang bersamaan barisnya dan baris hadapan yang diterbalikkan tanda
keduanya menunjukkan bacaan ini diIzharkan.
Ø Kedua
- Tanda baris dua
(tanwin) yang menyimpang (tidak selari), dan baris dua di hadapan berbentuk 2
huruf Wau berturut-turut dan diikuti huruf bertanda Sabdu, ia menunjukkan
Idgham Ma’al Ghunnah.
8. Huruf Alif Kecil (ا ) ,Wau (و), Ya (ي) dan Nun (ن)
Bermaksud
huruf asal yang tertinggal dan mesti dibaca.
Huruf Sin
Kecil س) ) terletak di atas dan di bawah huruf Sad (ص) :
- Contoh
س س
بصطة المصيطرون
9. Tanda Mad Panjang (~)
- Tanda ini terletak di
atas huruf mad tertentu, menunjukkan wajib membaca madnya lebih panjang
daripada Mad Asli.
10. Bulatan Berhias
- Menunjukkan
penghujung ayat dan nombor menyatakan bilangan ayat dalam surahnya.
11. Garisan Melintang.
- Garisan melintang
yang terletak di atas atau di bawah kalimah tertentu memberi tanda peringatan
tunduk sujud kepada Allah.
- Terdapat 15 tempat
sujud dalam al-Qur’an.
12. Tanda Berupa Intan.
Ø Pertama
- Terletak di bawah
huruf Ra’ (ر) dalam surah Hud, ayat 41.
- Baca secara Imalah
fathah huruf Ra’ kepada Kasrah (condongkan bacaan baris di atas hampir
kepada baris di bawah).
Ø Kedua
- Terletak di atas
huruf Mim dan Nun bersabdu pada surah Yusuf, ayat 11.
- Baca secara Isymam
(Memuncungkan bibir mulut ke hadapan).
Waqaf Tam ( Berhenti Harus ) مـ
ü Contoh :
مـ
إنما
يستجيب الذين يسمعون والموت يبعثهم الله ثم إليه ترجعون
Waqaf Kafi (Berhenti / Memadai)
قلى
ü Contoh :
قلى
كذ لك يبين الله لكم ءايته والله عليم
حكيم
Waqf Hasan (Berhenti Elok / Baik
) صلى
ü Contoh :
صلى
سبح لله ما فى السموات وما فى الأرض
وهو العزيز الحكيم
Waqaf Ja’iz ( Berhenti Harus )
ج
ü Contoh :
ج
ذلك فضل الله يؤتيه من يشاء
والله وسع عليم
Waqaf Qabih ( Berhenti tidak elok )
لا
ü Contoh :
لا
وعد الله الذين ءامنوا وعملواالصلحات
لهم مغفرة وأجر عظيم
Waqaf Ta’anuq (Berhenti Berikat)
\
ü Contoh :
\ \
ذلك
الكتاب لا ريب فيه هدى للمتقين
No comments:
Post a Comment